Ivvo
Ivvo
Kutay Bilen' İle Herşey.

Bugün İnternet Olarak Bildiğimiz Şey Nasıl Ortaya Çıktı?

Tüm dünyada birdenbire elektrikler birden kesilse, büyük bir kaos ortamı ortaya çıkar. Bu kaosun temel sebeplerinden birisi de aslında …

Bugün İnternet Olarak Bildiğimiz Şey Nasıl Ortaya Çıktı?
REKLAM ALANI

Tüm dünyada birdenbire elektrikler birden kesilse, büyük bir kaos ortamı ortaya çıkar. Bu kaosun temel sebeplerinden birisi de aslında elektiriğin değil; internetin yokluğu olur. Neden mi? Bugün dünyadaki tüm “nakit” paranın yalnızca %10’u kağıda basılmış durumda, geri kalanı internet sayesinde, bilgiler halinde el değiştiriyor.

Pekala tüm dünyanın geleceği artık internete bağlıyken siz onu ne kadar tanıyorsunuz? Sizin için internetin ortaya çıkış öyküsünü olabildiğince özetlemeye çalıştık, hazırsanız başlayalım.

Yıl 1728: Evet, o kadar geçmişe gidiyoruz:

YAZI ARASI REKLAM ALANI

Londra’da yaşayan bir harita sanatkarı sanatçısı Ephraim Chambers, “Evrensel Sanat ve Bilim Sözlüğü” isminde bir ansiklopedi hazırlayıp yayınlar. Chambers, bu kitap içerisinde insanlığa dair var olan tüm bilgileri ve bileşenleri açıklamaya, onları bir ortaya getirmeye çalışır. Gayesi o güne kadar yapılmamış bir bilgi kaynağı oluşturmaktır. Bu size bir yerlerden tanıdık geliyor mu?

1910: İnternetin temel yapıtaşları, dünyanın birinci bilgi merkezinin kuruluşu

Belçika’da yaşayan avukat Paul Otlet ve bibliyografyacı Henri La Fontaine, dünyanın birinci bilgi merkezi için bir depo tasarladılar. Bu depoda 15 milyondan fazla dizin kartı, 100 bini aşkın evrak ve milyonlarca imaj barındırılıyordu. 1934 yılına geldiğimizde avukat Otlet, “gelecekte insanların birbirlerine bağlanabilen mekanik beyinlere sahip olacağını” söylüyordu. Hatta kendisi, bu ilişkinin da radyo sinyalleri ile kablosuz olarak gerçekleşeceğini öngörmüştü.

1936: Bilim kurgui gerçeğin birinci basamağıdır

Görünmez Adam ve Dünyalar Savaşı üzere bilim kurgu kültlerinin muharriri Herbert George Wells (H.G. Wells); günün birinde, insanlığın tüm bilgisine, dünyanın her yerinden ulaşılabileceğini yazdı. Dünyanın rastgele bir yerinde, rastgele bir vakitte, rastgele bir öğrencinin, örneğin ders çalışmak için bu ortamı kullanabileceğini söyledi. Welss, bu bilgi merkezini bir depoya benzetiyordu. İnternet yoktu, fakat niyeti oluşmaya başlamıştı.

1945: Evvel araç lazım

Bilim insanı Vannevar Bush, günümüzün bilgisayarlarının temeli olarak varsayılan bilimsel bir argüman ortaya koydu. Teorik olarak tasarladığı ve Memex ismini verdiği bir bilgisayar üzerine makale yazmıştı. Bu bilgisayarın özellikleri ortasında kablosuz ya da kablolu kontaklar, yazı ve metin alışverişi, ses tahlili ve sesle yazma üzere kavramlar da vardı. Elbette teoride kaldı, fakat çok kısa bir müddet için.

1951: Dünyayı değiştiren bir annenin geliştirdiği birinci ticari bilgisayar

Sonradan dünyanın ismini duyacağı Tim Barners-Lee’nin annesi Mary, o yıllarda Manchester Üniversitesi’ne gidiyordu. Mary, ticari olarak satılan ilk genel hedefli bilgisayar Ferranti Mark 1’i geliştiren takımda yer alıyordu. Tim’in babası da Ferranti ismine çalışıyordu, Tim daha küçük yaşlarında bilgisayar dünyasıyla tanışmıştı.

1957: Yapay zekanın geçitiği birinci sinema bugünlere göz kırpar…

Desk Set isminde romantik-komedi çeşidindeki sinema, günümüzde yapay zekalar ekseninde yürütülen bir tartışmanın sinemadaki birinci durağı oldu. Katharine Hepburn tarafından canlandırılan kütüphanecilikle uğraşan bir karakter, “İşimizi yapacak bir makine icat edemiyorlar, zira burada çok fazla şey var” kelamlarını sarf etti. Bugün dünyanın en büyük kütüphanesi Wikipedia’da hiçbir kütüphaneci çalışmıyor 🙂

1960: İki makine ortasında nasıl irtibat kurulur?

J.C.R. Licklider isminde bir araştırmacı, geniş bant ağlarla birbirlerine bağlı olan makinelerin ortasında bağlantısı ve bilgi alışverişini açıkladığı bir makale yayınladı. Bir öteki bilim insanı Paul Baran, bir çeşit ağı tanımlayan bilimsel makalesini yayınladı. Bahsettiği birinci husus, her türlü bilgiyi bir ağ üzerinden, inançlı formda aktarmak için kullanılan formüllerden birisiydi.

Tıpkı yıl, birebir fikir İngiltere’nin Ulusal Fizik Laboratuvarı (NPL) vazifelisi Donald Davies tarafından da ortaya atılmıştı. Baran kendi teknolojisinde üniteleri “mesaj blokları” olarak, Davies ise “paket” olarak tanımladı.

1962: Devlet takviyesi, birinci resmi adımlar

İki yıl evvel birbirlerine bağlanan bilgisayarlarla veri transferi yapılması için birinci kapsamlı çalışmaları yürüten J.C.R. Licklider, ABD Savunma Bakanlığı’nın İleri Araştırma Projeleri Ajansı (DARPA)’na atandı. Ajansın içerisinde Licklider’in müdürü olarak misyon yapacağı Bilgi Süreç Teknolojileri Ofisi kuruldu. Licklider, vakitle buradaki çalışma arkadaşlarını “galaksiler ortası bilgisayar ağlarının üyeleri” olarak hitap ediyordu. Biz bu kurumun ismini daha çok ARPA olarak duyuyoruz.

1964: Bilim kurgu gerçeğin birinci basamağıdır (yeniden)

Vakıf üzere bilim kurgu edebiyatının temel yapıtlarından sayılan bir romanın müellifi Isaac Asimov, bir Ağustos ayında New York Times gazetesindeki köşesine şöyle yazdı:

“1964 Dünya Fuarı’nda IBM tarafından üretilen Rusçadan İngilizceye çeviri yapan bilgisayarı gördüm. Makineler bugün bu kadar akıllandıysa, 50 yıl sonrasını düşünemiyorum. Robotların beyinleri olarak kullanılacak, minyatürleştirilmiş bilgisayarlar olacak. Telefon ettiğiniz kişiyi duymakla kalmayıp, göreceksiniz. Ekranlarda aradığınız bireylerin bilgilerini, fotoğraflarını inceleyecek, kitaplar okuyacaksınız”

1965: İki bilgisayar ortasında kurulan birinci irtibat

Bilim insanı Ted Nelson, bugün ekranlarda metinleri ve medya belgelerini görüntülememezi sağlayan teknolojilerin üzerine bir makale yazdı. Birinci kere “hpertext (hiper metin)” ve “hypermedia (hiper medya)” tabirleri kullanıldı. Bu makalede anlatılanlar hala geçerliliğini koruyor.

Tıpkı yıl MIT araştırmacıları Larry Roberts ve Thomes Merrill devreye girdi. Grup, ABD’nin Massechusetts eyaletindeki Lincon Laboratuvarı’nda bulunan TX-2 ismindeki bilgisayarı, Kaliforniya eyaletindeki Q-32 olarak bilinen bir bilgisayara telefon sınırıyla bağladılar. Bilgi suratı saniyede 2.4 kilobayt ile sonluydu. Bu temas, iki bilgisayar ortasındaki birinci geniş ağ kontağı olarak tanımlanıyor.

1966: ARPAnet ve yeni jenerasyon bilgi

ARPA’nın bilgi süreç teknolojileri konusunda temellerini atan Licklider’ın yerine Robert Taylor getirildi. Taylor, ARPA bünyesindeki bütün bilgisayarları birbirlerine bağlayacak olan ARPAnet projesini önerdi. Bir yıl sonra, ARPA’ya bağlı olan ve Michigan’da yer alan Ann Arbor ofisinin araştırmacılarından Larry Roberts, tek bir bilgisayarın merkezi ağa sahip olması yerine, dağıtılmış bir ağ teknolojisi önerdi. Bu teklifi, kimi akıllı bilim insanları tarafından kabul edilmedi. Roberts, bir öteki araştırmacı Wasley Clark ile çalışmaya devam etti, günümüz ağ dönüştürücülerinin temelleri atıldı.

Tıpkı yıl Ted Nelson tarafından geliştirilen “hypertext” teknolojisi, NASA’ın Apollo uzay programı için dokümantasyon alışverişinde kullanılan Hiper Metin Düzenleme Sistemi’ne dönüştürüldü. Yeniden birebir yıl çalışmalarına devam eden Larry Roberts, “çoklu bilgisayar ağları ve bilgisayarlar ortası iletişim” teknolojisini sundu. Bu teknoloji merkezi bir sisteme kıyasla daha verimliydi. Bulut teknolojilerini Roberts’in inadına borçluyuz. Birebir yıl, ARPAnet’te kullanılmak üzere geliştirilen temas suratı 2.4 kbps’den 50 kbps’ye yükseltildi.

1968: Dünya değişmeye başlıyor, e-postanın birinci örneği ortaya çıkıyor

ARPA, çok sayıda bilgisayarın birbirine bağlandığı ağ teknolojisi üzerine geliştirilen Arayüz İleti İstemcisi için 140 farklı şirkete bildiri gönderdi, 1 milyon dolarlık mukavele imzalandı. Daha sonra bilim insanı Doug Engelbart, birinci tam fonksiyonel, çok sayıda kullanıcının kontrolüne açık olan bir sistem geliştirdi. Bu sistem NLS olarak biliniyordu ve kullanıcıların evraklar üzerinde değişiklik yapmalarına, notlar eklemelerine, evrak paylaşmalarına müsaade veriyordu.

Yeniden 1968’de Andries van Dam ismindeki bir araştırmacı, Evrak Alma ve Düzenleme Sistemi isminde bir teknoloji geliştirdi. Sistemin farklı bilgisayarlar üzerinde çalışmasını sağlamak, yazılım tabanlı tahliller için geliştiriciler konseptler üretmeye başladılar.

1969: Birinci internet kontağı gerçekleştirildi

Steve Crocker, internetin gelişimi için temel taşlardan birisi olarak anılan kullanıcı isteğine bağlı bilgi girişini fikir olarak sundu. Bu teknolojiye RFC1 ismi verildi. 2 Eylül 1969’da birinci Arayüz Bildiri İstemcisi (IMPs) Kaliforniya Üniversitesi’nde yer alan SDS Sigma-7 ana bilgisayarıyla çalıştırıldı. Bundan yaklaşık 7 hafta sonra, 29 Ekim’de, Kaliforniya Üniversitesi’nden SRI International şirketinin bir bilgisayarına veri transferi gerçekleşti. Karşılıklı olarak birkaç deneme yapıldı. Yıl sonuna kadar ARPAnet’e bağlı olan bilgisayar sayısı 4’e çıktı.

1971: Birinci bilgisayar virüsü gecikmedi

Deneysel olarak tüm ARPAnet bilgisayarlarında kendisini kopyalayan birinci bilgisayar virüsü Creeper oluşturuldu. Birebir yıl telif hakkı olmayan yazılı metinlerin elektronik ortama taşınmaları için birinci adımlar atıldı. Michael Hart’ın başlattığı Gutenberg Projesi’yle ABD’nin Bağımsızlık Deklarasyonu, sistemdeki tüm bilgisayarlarla paylaşıldı.

Tekrar birebir yıl e-posta kavramının temelleri atıldı. Ray Tomnilson bu sistemin kodlarını yazan birinci kişiydi. ARPAnet’e bağlı olan iki bilgisayar ortasında birinci e-posta trafiği başladı. 1973 yılına geldiğimizde, ARPAnet üzerindeki trafiğin 4’te 3’ünü e-postayla oluşturmaya başladı.

1974: ARPAnet’in sonu, kıtalararası internetin başlangıcı

Mayıs ayında İletim Denetim Protokolü / İnternet Protokolü olarak bilinen TCP/IP isminden bir sistem için birinci adımlar atıldı. Yeryüzündeki ARPAnet gibisi tüm sistemler, kendisi dahil TCP/IP’ye bağlandı.

1980: İnternetin “babası” Tim Barners-Lee ile tanışın

Tim Barners Lee’yi hatırladınız mı? Bir vakitler annesi birinci ticari bilgisayarı geliştiren o küçük çocuk büyüdü, CERN’de yazılımcı olarak çalışmaya başladı. Lee, bu işinde geliştirdiği yazılımlardan ilham alarak, dünyanın geleceğini kökünden değiştirecek, internetin kapılarını herkese açacak bir teknoloji üzerinde çalışmaya başladı.

1983: Şahsî bilgisayar çılgınlığı başlıyor

Yetişkin insanların küçük bir kısmı, o vakitler çok kıymetli olan ferdî bilgisayarlara sahip olmaya başladılar. O denli ki ABD’deki yetişkinlerin sırf %1.4’ü 1983’te internete bağlanabiliyorlardı. Tıpkı yıl Kaliforniya Üniversitesi’nde vazife yapan Paul Mockapetris, Alan İsmi Sistemi’ni, yani DNS’i geliştirdi. Artık internette dağıtılan rastgele bir kaynak için isimlendirme sistemi gerekiyordu.

1985: …..com’un doğuşu

Birinci ticari internet alan ismi, ABD’li şirket Symbolics Inc tarafından “symbolics.com” olarak tescil edildi.

1987: Apple olaya dahil oluyor fakat şöyle:

Macintosh bilgisayarlarıyla ticari olarak büyük muvaffakiyet yakalayan Apple, kendi Hypertext uygulaması olan Hypercard’ı piyasaya sürdü. Bugünün Mac’lerinde bu özellik Spotlight olarak isimlendiriliyor.

1988: Tarihin birinci siber saldırısı ve birinci internet korsanı

Cornell Üniversitesi’nde bilgisayar bilimi üzerine yüksek lisans yapan Robert Tappan Morris, tarihin birinci solucan virüsü Morris’i geliştirdi. İnternet üzerinden çok sayıda bilgisayara bulaşan bu virüs, o günlerde ağlara bağlı olan bilgisayarların %10’ununu tesiri altında bıraktı. Morris 1986 yılında bilgisayar dolandırıcılığı ile yargılanan birinci kişi oldu. Kendisi bugün MIT’de profesör olarak misyon yapıyor.

1990: İnternet tarayıcısı, internet sitesi ve arama motorunun doğuşu

Tim Barners-Lee, WorldWideWeb isminde bir cins tarayıcı/istemci programı için kod yazmaya başladı. Lee’nin geliştirdiği, tarihin birinci web tarayıcısı oldu. İnternetteki bilgileri tarayan birinci arama motoru Archie, o vakitler McGill Üniversitesi’nde araştırmacı olarak vazife yapan Alan Emtage tarafından geliştirildi. Aralık ayında CERN’e bağlı olan birinci internet sitesi “nxoc01.cern.ch” yayınlandı.

1992: Ortam renkleniyor

Tim Barners-Lee, CERN’deki ofisindeki 4 meslektaşının kurduğu pop müzik kümesinin birinci fotoğrafını internete yükledi. Bir yıl sonra Netscape Navigator isminde bir internet tarayıcısının yeni versiyonu kullanıma sunuldu. Bu tarayıcı, genel pazarın %90’ını ele geçirdi. World Wide Web’e rakip doğmuştu. Netscape Navigator fiyatlı olunca rekabet ortadan kalktı.

1993: Reklamlar başlasın:

Mayıs ayında O’Reilly Digital Media isminde bir şirket, birinci ticari ve tıklanabilir internet reklamı sunan internet sitesi Küresel Netwoek Navigator’u yayınladı. Tıpkı yıl Cambridge Üniversitesi’nde tarihin birinci Webcam’i internet ortamına bağlandı:

İnternet artık bilginin formunu güzelden düzgüne değiştirmeye başladı. Ansiklopediler beyin ise internet aklın ta kendisi olmuştu. Tüm bunlara karşın insanların kıymetli bir kısmı hala interneti duymamışlardı bile. Sonraki 1 yıl içerisinde ferdî internet kullanımında patlama yaşanacaktı. Nedeni ise aşağıda:

1996: Nokia’dan internete giren birinci telefon

İçerisinde bir internet tarayıcısı olan birinci cep telefonu Nokia 9000 piyasaya sürüldü. Birebir yıl, günün birinde sizi huduttan küplere bindirecek olan birinci pop-up reklamı yayınlandı.

1998: Güzel geldin Google

Google yayın hayatına başladı. Birinci versiyonunda 26 milyon internet sitesini dizininde barındırıyordu.

2001: Herkes eşittir

Tim Barners Lee ve takımı, Semantic Web olarak bilinen, bilginin bilgisayarlar tarafından daha kolay anlaşılmasını sağlayan bir teknoloji geliştirdiler.

2007: Seçimler, Wikipedia ve Google’ın önlenemez yükselişi

Estonya, internet üzerinden seçim düzenleyen birinci ülke olarak tarihe geçti. Birebir yıl Wikipedia’nın kullanım oranları yükselmeye başladı. Google’ın listelediği internet siteleri ve uzantılarının sayısı 2008’e gelmeden 1 trilyonu buldu.

2012: E-Ticarette dönüm noktası

Aralık ayında dünya çapındaki e-ticaret ölçüsü 1 trilyon dolara ulaştı. Önder, 2000’li yılların başında halka açılan ABD’li şirket Amazon’du. Amazon, birinci olarak bir kitap sitesiydi, lakin vakitle A’dan Z’ye her şeyin bulunduğu bir e-ticaret portalı haline gelmişti.

2014: Bağlar

18 ve 29 yaş ortasındaki internet kullanıcılarının yarısına yakını, önemli bir alaka kurmak için internete güvendiğini söylüyorlar. Birebir yıl internet kullanıcısı sayısı 3 milyara ulaşıyor.

2021:

Bugün dünya çapında 4 milyarı aşkın internet kullanıcısı var. Ülkemizdeki internet kullanıcılarının sayısı 56 milyon. Toplumsal medya ve görüntü platformları, internette geçirilen vaktin çok değerli bir kısmına sahipler.

  • Kaynaklar: Sciencenode, Forbes, Intenet Society
REKLAM ALANI
ZİYARETÇİ YORUMLARI

Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu aşağıdaki form aracılığıyla siz yapabilirsiniz.

BİR YORUM YAZ