Ghostrunner İncelemesi: Aksiyona Doyduk mu ?

Oyun bölümü uzun bir müddettir hangi platformda olduğu farketmeksizin çıkan bir çok büyük bütçeli oyunu “açık dünya” teması üzerinden yürütmekte. Bu durum son periyotlardaki oyun fiyatları göz önünde bulundurulduğunda insanların oyunlara daha gönülleri rahat bir formda para vermesini sağlıyor.

Bunun en temel sebebi bir oyunu açık dünya temelinde yaptığınızda otomatik olarak ana vazife dışında yapılabilecek birçok aktivite doğuyor. Bu doğal ki her oyunun açık dünya temelinde yapılması gerektiğini göstermiyor lakin son vakitlerde bu durum o kadar ön plana çıkmaya başladı ki aşikâr bir çizgisellik içerisinde ilerleyen saf aksiyon oyunlarına oyun piyasası olarak aç kaldık.

Bu türlü durumlarda da Ghostrunner üzere belirli bir seviyeyi aşmış saf aksiyon oyunları hayli paha görüyor ve görmeli de. Ghostrunner yapmak istediği şeyi net bir biçimde aktaran ve öbür hiçbir şeye baş yormamızı istemeyen bir oyun.

Ghostrunner klasik bir intikam öyküsünü ele alıyor

• Artıları:
  • Klasik bir ihanet intikam üzerine konseyi öykü
  • Bütün oyun boyunca diyalog içerisinde olduğumuz 4 karakter epey başarılı olmuş ve öyküye odaklanmayı sağlamış
• Eksileri:
  • İhanet intikam öyküleri etkileyici olduğu kadar birebir vakit da klişe
  • Öykü örgüsü bir vakit sonra merak hissiyatını kaybediyor

Ghostrunner epey uzak bir geleceği bahis alıyor. Dış dünyayı çok görme fırsatımız olmasa da öyküde anlatıldığı kadarıyla post apokaliptik bir siber dünyada geçiyor.Bulunan gelecekteki tüm beşerler “Tower” ismini verdikleri devasa bir kulede hayatlarını sürdürmekteler ve o tarihin önde gelen 2 büyük bilim insanı Adam ve Mara öykümüzün kilit noktasında rol alıyor. İki bilim insanı Tower’ın geleceği için planlar yaparken her zamanki üzere birinin gözünü güç bürüyor ve başkasına ihanet ediyor. Buradaki senaryo ise Mara’nın Adam’a ihaneti oluyor.

.Ana senaryo bu biçimde ilerlerken oyunumuzun başlangıcı ana karakterimiz Ghostrunner’ın uyanışı ile oluyor. Başının içindeki bir ses ile uyanan Ghostrunner kendisi ile ilgili neredeyse her şeyi unutmuş durumda. Başının içindeki sesin de rehberliği ile uyanmadan evvelki her şeyi öğrenen ve kendi tipinin geriye kalan tek üyesi olan Ghostrunner, Mara şu anki bilinen ismi “Keymaster”’dan intikam almak için yola koyulur.

Ghostrunner çizgisel bir aksiyon oyunu ancak oyunun ağır bastığı durum kıssadan çok oynanış istikametinde. Öykü üzerine oynamak istiyorsanız hayal kırıklığına uğramanız mümkün zira rastgele bir diyalog seçimi yahut kıssada tesirini gösterecek vurucu bir olay yok. Kıssa epeyce bilinen bir intikam öyküsü olarak gözükse de siber temanında tesiriyle kıssa kendince zenginlikler barındırıyor. Ancak bir vakit sonra birinci baştaki heyecanını daima koruyamadığı için merak ögesi ortadan kayboluyor.

Kısım Dizaynları: Birbirine benzeyen lakin bir o kadar da benzemeyen dizaynlar duruyor karşımızda

• Ghostrunner başlangıçta kendini tekrar ediyormuş üzere gözükse de ilerleyen vakitlerde yenilikçi kısımları ile göz doyurmayı başarıyor

Parkur oyunları çoklukla kısım dizaynları ile ön plana çıkan oyunlar olur. Zira etkin bir oynanış sunması gerekiyor. Oyuncu oynadığı kısımlarda daima manileri aşıp, etrafta hoplayıp zıplaması gerektiği için kısım dizaynlarının âlâ olması oyuncuyu oyuna bağlayan temel taşı oluşturuyor. Ama Ghostrunner üzere oyunlarda parkur teması aksiyon ile harmanlandığı için bu işin içine düşmanlar ile dövüş mekaniği de dahil oluyor. Haliyle durum bu türlü olunca oynanışın yanı sıra kısım dizaynlar ekstra ehemmiyet taşıyor.

Oyunun kıssası gereği oynadığımız tüm kısımlar Tower isimli kulenin içerisinde yer alıyor. Yani dış dünya ile irtibatımız pek yok. Üstelik oyun siber temasını işlediği için ve atmosfer yüklü olarak loş ve karanlık olduğu için birinci kısımlar birbirinin tekrarını oynatıyormuş hissiyatı yaratabiliyor. Ama oyunda ilerledikçe bu durum kendini yeniliklere ve yavaş yavaş göz doyuran kısım dizaynlarına bırakıyor.

Oynanış: Süratli lakin en ufak yanılgıyı affetmeyen bir aksiyon sunuyor

• Artıları:
  • Süratli ve akıcı bir aksiyon sistemi
  • düşmanlara karşı birden fazla yol ile savaşma imkanı
  • parkur ve aksiyonun başarılı birleşimi
• Eksileri:
  • Ölmek o kadar kolay ki bazen hudut bozabiliyor
  • Oynanışın çok süratli olması aksiyon sırasında kıssa takibini zorlaştırıyor
  • Ölmenin çok kolay olması ve aksiyonun çok süratli olması alışma sürecini uzatıyor

Oynanış kısmı Ghostrunner’ın en güçlü tarafı olduğunu söyleyebilirim. Savaş esnasında art planda çalan müzikler katiyen mükemmel ve insanı gaza getirmek için birebir. Bunun yanı sıra First-person shooter (Birinci şahıs nişancı) kamera açısıyla oynuyor oluşumuz oyundaki aksiyonun büsbütün içine dalmamıza imkan sağlıyor.

Ghostrunner’da karakterimizin tüm savaş mekaniği elindeki kılıç üzerinden yürüyor. Elimizdeki kılıç genel manada tek silahımız olsa da bunu çeşitli oynanış tiplerine bölmeniz mümkün. Yalnızca parkurlardan ilerleyip düşmanların mermilerini geri yansıtarak bütün kısmı geçmeniz mümkün yahut parkurları çok kullanmadan düşmanlarla baş başa gidip “Dash” yeteneğiniz aracılığıyla mermilerden kaçınıp herkesi kesip biçmenizde mümkün.

Ghostrunner’ın epeyce yaratıcı bir yetenek ağacı var. Bu yetenek ağacı yeni yetenekler öğrenmenize imkan sağlamıyor. Lakin hali hazırda oyun esnasında öğreneceğiniz yeteneklere pasif geliştirme imkanı sunarak daha rahat bir halde savaşmanızı sağlıyor. Bunu yapmak için de çok eğlenceli bir yol üzerinden ilerlemiş üretimci grubumuz. Yetenek ağacını bir Tetris tahtası olarak düşünebilirsiniz. Yetenek puanı yahut ona emsal bir şey yok. Siz ilerledikçe yeni pasif yetenekler açılıyor ve bunların hepsi tetris blokları formunda kendilerini gösteriyor. Sizde tahtanızdaki mevcut yer durumuna nazaran bunları birleştirip bir yetenek ağacı oluşturuyorsunuz kendinize. Bu epey yaratıcı ve bir o kadar etkileyici bir tercih olmuş.

Ghostrunner’da genel olarak bütün yaptığımız savaş parkurlar üzerinden yürüyor. Oyunun kısım dizaynlarının yenilikçiliği oynanış kısmını hayli hoş etkiliyor. İlerleyen kısımlarda birçok gireceğiniz savaşta birden fazla formda savaşı başlatmanız mümkün. Düşmanlarla nasıl çarpışacağınız kolay bir formda olsa da bizim elimizde. Birinci denediğimiz yol yahut taktik işe yaramıyorsa, öbür bir istikametten, öteki bir formda savaşı başlatmak büsbütün oynayan oyuncununu elinde.

Ghostrunner’da ölmek katiyetle oyunun bir kesimi. Bunu kabullenerek oynamak her şeyi daha çok kolaylaştırıyor. Bu kadar süratli bir hareket ve aksiyon sistemine sahip bir oyun da ölmek mutlaka kaçınılmaz bir durum. Birçok vakit parkur yaparken bile uçurumlara uçmuşluğum çok. Oynanış kısmında insanı en çok yoran durum öyküyü takip etmek oluyor. Oyunun sekansları o kadar süratli bir halde ilerliyor ki malum ölmekte bir epey kolay bir yandan ölmeyim bir yandan öyküyü takip edeyim derken işler karman çorman bir hal alıyor.

Sonuç: Saf aksiyon oyunlarını aradığımız son devirlerde Ghostrunner bir nebze de olsa açlığımızı dindirebilir

Bahsettiğimiz üzere akıcı oynanışı ve tekrara düşmeyi engelleyen dizaynları ile Ghostrunner, oyunu bitirdikten sonra bile Hardcore modunda tekrar giriş yapmayı düşündüğüm az oyunlardan biri oldu. Vefat bahsettiğim üzere oyunun bir kesimi lakin anında tekrar dirilip devam etmek insanın hudut olmasına fırsat bile vermiyor. Çok süratli bir halde ölüp birebir süratte geri kalkıp kaldığınız yerden devam etme talihiniz oluyor.
Kolay fakat eğlenceli çizgisel oynanış sistemiyle Ghostrunner oyun yokluğu çekenler için mutlaka bir mühlet de olsa yatıştırıcı tesiri gösterebilecek bir oyun.