Son Yıllarda FPS Dersi Veren Metro Serisi Öyküsü

Hem bilim kurgu romanları hem de FPS oyunları ortasında ismini duyurmuş olan Metro serisi ziyadesiyle ilgi çeken bir seri oldu. Serinin birinci romanı olan Metro 2033’ten sonra tıpkı isimli birinci oyun yayınlandı ve Metro serisi oyun dünyasına da adım attı. Daha sonra Metro 2034 isimli romandan sonra Metro Last Light, Metro 2035 isimli son romandan sonra da Metro Exodus oyunları piyasaya sürüldü.

Üçlü serinin son romanı olan Metro 2035’le birlikte Metro’nun roman serisi sona erdi lakin oyun serisi için hala bir açıklama yapılmış değil. Oyunun romanlardan esinleniyor olması, öyküsünün neden bu kadar varlıklı ve ayrıntılı olduğunu gösterir nitelikte. Dilerseniz gelin, Metro serisinin hayranlık verici öyküsünü birlikte inceleyelim.

Metro serisi hangi oyunlara sahip?

• Metro 2033
• Metro Last Light
• Metro Exodus

Metro serisinin oyunları, öyküsünün yanı sıra oynanış mekanikleri ve atmosferiyle de dikkat çekmeyi başardı. Hayatta kalmak için güçlü seçimler yapmanız gereken Metro oyunlarının karanlık atmosferindeki tansiyonu iliklerinize kadar hissedebilirsiniz. Oyunları oynarken kendinizi oyunun içindeymiş üzere hissetmeniz için hiçbir ayrıntıdan kaçınılmayan Metro serisinin kıssası de büyüleyici.

Metro 2033

Giriş

Takvim yaprakları 2013 yılını gösterirken dünyada bir nükleer savaş patlak verdi. Memleketler arası süpergüçler ellerinde ne var ne yok birbirlerine fırlatırken, kentler ve bu kentlerde bulunan beşerler harap oldu. İnsan ırkının büyük çoğunluğu yok olurken, hayatta kalanlar ise Moskova’nın yeraltında bulunan Metro sistemine sığınan yahut savaş sırasında baht yapıtı orada olan beşerler oldu

Metro’da hayatta kalmak, dışarıda hayatta kalmaktan çok daha sıkıntı olsa da beşerler yavaş yavaş mantar yetiştirmeyi ve et kaynağı için domuz büyütmeyi öğrendi. Artık dışarıdaki dünya ile metro içerisindeki dünya çok farklıydı. Para ünitesi olarak beşerler mermi kullanmaya başladı lakin metro içerisinde gelişmeyi öğrenen bireyler yanlış adımlar atmaya başlamıştı.

Beşerler, tüm metro istasyonlarını bir kent devletine çevirdi ve bunların hepsinin bir kurul tarafından birleştirildiği bir hükümet kurdu. Bu durum birinci başta bir toplum oluşturmayı başardıklarını gösterse de vakitle bu durum aksine dönecek, fikir ayrılıkları oluşacak ve siyasi çatışmalar nedeniyle beşerler birbirine düşman olmaya başlayacaktı. Ne yazık ki birinci başlarda kimsenin bundan haberi yoktu lakin sonrasında çok can yanacaktı.

Metro’yu kurtarabilecek tek kahraman Artyom:

Takvim yaprakları 2033 yılının artık kayıplara karışmış aylarında geziniyordu. Nükleer bombaların Moskova’yı yok etmesinin üzerinden 20 sene geçmişti. Bombalar düştüğünde şimdi 4 yaşında olan Artyom, artık 24 yaşında bir gençti ve Metro’nun kahramanı olacağından habersiz bir biçimde Exhibition ismi verilen istasyonda misyon başındaydı. Tam o sırada, Karaderililer ismi verilen fecî yaratıklar istasyona saldırdı.

Karaderililer, bireylerin zihinlerine girebilen ve onlara endişeleriyle ziyan verebilen canlılardı. Onlarla göz göze gelen kişinin kurtulmasının tek imkanı, Karaderililerden çok daha süratli davranarak onları öldürmesiydi. Artyom ve askerler, Karaderilileri ve mutantları püskürtmeyi başardı. Artyom, bu savaşın çabucak akabinde Spartalıların (Metro’yu muhafaza misyonunu üstlenen askeri grup) öncü isimlerinden biri olan Hunter ile tanıştı.

Hunter olabildiğince gizemli, asıl ismini en fazla 3-4 kişinin bildiği bir hayaletti. Hunter ismini herkes duymuştu ve herkes hayranlık derecesinde kendisini seviyordu. Hunter, Artyom’a bir misyon verdi ve Metro’nun ve hükümetin merkezi olan Polis istasyonuna gitmesini ve karaderililere karşı yardım istemesini söyledi. Artyom’u oraya Hunter’ın gönderdiğini kanıtlaması için ona künyesini de vermişti.

Polis istasyonuna hakikat kuvvetli ve vahim seyahat:

Artyom, gizemli Hunter’la tanıştıktan bir gün sonra çok fazla şahsa haber vermeden Polis istasyonuna yanlışsız yola koyuldu. Komşu istasyona giden bir gruba katıldı ve onlarla olan seyahatini tamamladıktan sonra komşu istasyonda Bourbon isminde biriyle tanıştı. Bu kişi, Artyom’a onu Polis istasyonuna götürebileceğini vadediyordu. Artyom, teklifi kabul etmek zorundaydı çünkü Metro ziyadesiyle karmaşık, müthiş ve tehlikeli bir ömür alanıydı.

İkili istasyondan çıktı ve yola koyuldu. Sayısızca tünelden geçen, birtakım noktalarda yeryüzüne çıkarak müthiş yaratıklarla savaşan ikili, bir mühlet sonra haydutlar tarafından taarruza uğradı. Haydutlar, Bourbon’u öldürdü lakin Artyom, Bourbon’un yakın arkadaşı Khan tarafından kurtarıldı. Artyom artık Khan isimli, ziyadesiyle gizemli ve değişik olan bu adamla yoluna devam edecekti.

İkili, Komünistler tarafından yönetilen ve eski Sovyetler Birliği inancına mensup bir istasyondan geçmek zorundaydı. Bu beşerler düşman birliğinden olduğu için Khan, içeriden birkaç tanıdık isim sayesinde Artyom’u buradan gizlice geçirdi lakin zorluk sadece bu istasyonla hudutlu kalmayacaktı. Artyom, komünistlerin yönettiği bu istasyondan çabucak sonra çok daha kuvvetli bir yere ulaşacaktı.

Karaderililerin soyunu tüketmek için farklı bir strateji:

Artyom, komünistlerin yönettiği istasyonu geçtiği anda kendisini Ön Cephe ismi verilen, Nazilerin ve komünistlerin çatıştığı bir yerde buldu. Radyasyon nedeniyle rastgele bir yerinde deforme izi oluşmuş herkesi öldüren Nazilere ulaşana kadar her şey güzel gidiyordu lakin Artyom, Nazilere yakalandı ve esir alındı. Artyom, uyandığında Nazilerin onu esir aldığı bir hücrede eli kolu bağlı, çaresiz formda duruyordu.

Naziler Artyom’a ne yapacağını düşünürken Spartalılara mensup olan iki asker gizlice istasyona sızıp iki Nazi askerini etkisiz hale getirdi ve Artyom’u kurtardı. Ulman ve Pavel ismindeki bu iki kişi, Artyom’a eşlik ederek onu korudular. Pavel, Nazi askerleriyle girilen çatışmada hayatını kaybetti. Ulman ise sağ bir halde Artyom’a ulaşıp onu Polis’e götürdü.

Polis’te bulunan kurula Hunter’ın fikri sunulduğunda kurul, karaderililerle savaşmak için daha fazla asker yollamanın çok riskli olduğunu söyledi. Kurul bunun yerine Polis’in yakınlarında, yüzeyde bir yerde olan roket silosunu kullanmayı tercih etti. Bunun üzerine Artyom ve Miller’ın liderliğinde olan Spartalı askerler yüzeye çıktı.

Karaderililer düşman değil miydi?

Askerler, yüzeydeki mutantlarla savaşarak siloya ulaşmayı başarmıştı. Silo’ya giden elektrik devreleri açıldı ve daha sonra Artyom ile Miller silonun üzerine çıktı. Artyom, lazer nişan sistemini kurdu ve bu lazer sistemini Karaderililerin yuvasına nişanladı. Roketler atıldı, karaderililerin yuvasına iniş yaptı ve artık karaderili diye bir yaratık ırkı yoktu, ya da var mıydı?

Bombalar atıldıktan sonra tam yuvaya indikten sonra Artyom, halüsinasyon görmeye başladı. Artyom’un gördükleri onu dumura uğratacak ve bundan sonraki hayatını büsbütün etkileyecekti. Gördüğü şey aslında bir halüsinasyon değil, karaderililerin Artyom’a birebir gönderdiği bildiriydi..

Karaderililer Artyom’un zihnine girmişti. Ona, bu vakte kadar kendilerinin barış istediklerini ve insanları, kendi ırklarını korumak için öldürmek zorunda kaldıklarını açıkladılar. Yani karaderililer aslında sırf kendilerine ateş eden şahısları öldürüyorlardı, bunu da kendilerini korumak için yapıyorlardı. Ne yazık ki artık roketler inmiş, iş işten geçmişti.

Metro Last Light

Karaderililerin soyu tükendi mi?

Roketler fırlatıldıktan yaklaşık 1 sene sonra, yani 2034 yılına artık karaderili diye bir yaratık ırkının kalmadığı düşünülüyordu çünkü roketler, bu fecî yaratıkların yuvasını harabeye çevirmişti. Roket silosundan alınan teçhizatlar sayesinde Spartalılar da artık metroya barışı getirecek gücü kendine sağlamıştı. Artyom, Spartalıların ortasına katılmıştı ve hem başarılı bir asker hem de metronun kurtarıcısı olarak görülüyordu fakat vicdanı onu rahat bırakmadı.

Karaderililerin Artyom’un aklına girip barış istediklerini anlatması, Artyom’u çıkılması sıkıntı bir kuyuya itmişti. Aklının bir köşesinde daima bu vicdan azabıyla yaşayan Artyom bir gün istasyonda Khan ile karşılaştı. Khan, Spartalıları çok değerli bir husus hakkında bilgilendirmek için istasyona gelmişti ve Spartalıların tüm üst rütbelileri Khan’ın dediklerini dinlemek için D6 istasyonunun toplantı salonunda toplandı. Bir şeylerin aykırı gittiği belirliydi.

Khan, Spartalılara verdiği haberle herkesin içini ateşe atmıştı. Adamın söylediklerine nazaran karaderililerin soyu tükenmemişti. Khan, bu bilgiyi verdikten sonra Artyom’la bir olup kalan son karaderiliyi kurtarmak istedi lakin Miller bu karara çok sonlanarak yaratığın öldürülmesini emretti. Khan, dünyanın geleceğini bu karaderilinin kurtarabileceğini söylerken Miller ise yaratığın çok büyük potansiyel tehlikeler saçtığını düşünüyordu. Karar verildi.

Kalan son karaderiliyi avlama misyonu başladı

Miller’ın kızı olan Anna ve Artyom, yüzeye çıkarak karaderiliyi avlama misyonuna başladı. İkili yüzeye çıktı, mutantlarla savaştı ve karaderili ismi verilen yaratıkla karşı karşıya geldi lakin bir zıtlık vardı: Bu karaderili şimdi çocuktu. Artyom, kaçan yaratığı kovalarken Nazi askerleri tarafından yakalandı. Karaderili ismi verilen yaratık ise çoktan kayıplara karışmıştı.

Artyom, uyandığında bir hücrenin içerisinde elleri bağlı bir biçimde bulunan üç bireyle birlikteydi. Nazi askerleri onları sorguluyor, teker teker infaz ediyordu. O sırada odada bulunan başka esir Pavel, askerler onu infaz etmeden çabucak evvel ani bir hareket yaparak askerlerden birini etkisiz hale getirdi. Oburunu ise Artyom halletti. İkili, bir kaçma planı oluşturarak bu ölümcül istasyondan kaçmaya başladı. Nazi askerlerini, yüzeydeki oksijensizliği ve yaratıkları aşan ikili, sonrasında Artyom’un başına bela olacak bir yere geldi.

Zorlukları aşan ikiliden Pavel, Artyom’a Komünistlerle ortasında ateşkes sağlayacağına kelam vermişti lakin aslında Artyom’u tuzağa çekiyordu. İkili, Komünist bölgesine girdikten sonra Pavel onu üst rütbelilerine götürdü ve Artyom’u bilgi için esir aldı. Artyom, bir formda kaçmayı başardı ve Anna ile karaderiliyi bulmak için yola koyuldu. Bir mühlet seyahat yaptıktan sonra Artyom, ikisini de bulmayı başarmıştı.

Vicdanı rahatlatmak için verilmiş bir karar:

Artyom, Anna’yı tutan kişinin daha sonra karaderiliyi de bir formda elinde tuttuğunu fark etti. Bu kişi, Lesnitsky isimli, Pavel’in üst rütbelisi olan bir komünist casusuydu. Artyom, Anna’yı özgür bıraktı ve sonrasında hem Lesnitsky’i hem de Pavel’i etkisiz hale getirmeyi başardı. Bunların akabinde Artyom, geçmişte yaptığı yanılgıyı tekrarlamak yerine karşısına çıkan çocuk karaderiliyi müdafaaya yemin etti.

Artyom, Anna ve karaderili Polis istasyonuna yanlışsız yola koyuldu. Oraya vardıklarında kurulda Komünistler, Naziler ve Korucular ortasında bir barış konferansının yapıldığını öğrendiler. Karaderili ise orada, cinsinin daha fazlasının hayatta kaldığını ve onların yakınlarda saklandığını hissetti. Artyom, Miller ve öbür askerleri karaderilinin Polis istasyonuna girmesi için ikna etmişti. Bu durum, kendi istasyonlarının canını kurtaracaktı.

Her şeye karşın onlara yardım eden karaderili, komünistlerin önderi Moskvin’in toplantıyı oyaladığını Artyom’a anlattı. Bunun sebebi, komünistlerin füze rampasına ve istasyona hücum yapmayı planlamalarıydı. Bunun akabinde Miller, Artyom ve öteki askerler son bir direniş için direkt olarak istasyona gittiler.

Zaferi getiren, öldürülmeye çalışılan karaderili oldu:

Spartalıların yüksek yetenekleri ve askeri teçhizatları sayesinde komünistler bir mühlet boyunca silodan uzak tutuldu. Komünist askerleri akın akın geliyor, Spartalıların silahlarından çıkan mermi ve ışık, tünelleri adeta gün ışığıyla aydınlanmış üzere gösteriyordu. Uzunca bir müddet komünist askerlerini püskürtmeyi başaran Spartalılara karşı komünistler çok daha ağır silahlarla gelerek onları yenmeyi başardı.

Miller, mağlubiyet alacaklarını anladığı vakit Artyom’a silonun bombalarla donatılmış olduğunu ve önünde bulunan düğme ile tüm bombaları patlatabileceğini açıkladı. Bunun akabinde komünistlerin başkanı General Korbut, Artyom’u infaz etmek için yanına yaklaştı. O sırada da Artyom, düğmeye hakikat uzanıyordu. İşte tam da bu sırada kimsenin aklına gelmeyecek bir şey oldu.

Çocuk karaderili geri dönmüştü ve hisleri doğruydu. Karaderililerin soyu tükenmemişti ve ırkından hala çok daha fazlası hayattaydı. Çocuk karaderili Artyom’u durdurdu ve başka karaderililerle birlikte teker teker komünist askerlerini etkisiz hale getirmeye başladı. Bu biçimde hem komünistler def edilmiş, hem de istasyon havaya uçmamış oldu. Karaderililer akabinde o bölgeyi terk etti lakin Artyom’a bir kelam verdi: “Bir gün insanların Metro’yu yine düzgün bir hale getirebilmesi için geri döneceğiz”

Metro Exodus

Artyom’un yıllardır değişmeyen hayalinin peşindeki seyahat başlıyor:

Sene 2035’e geldiğinde Artyom, başında uzun müddettir olan planı uygulamaya koymaya başlamıştı. Artyom’un hayallerinde daima dışarıda yaşamak, farklı ülkelerdeki yahut kentlerdeki hayatta kalan insanları bulmak vardı. VDNKh istasyonunda komünistlere karşı yapılan savaştan sonra Artyom, Anna ile evlenmiş ve istasyonda sakin bir hayat yaşamaya başlamıştı. Elbette Artyom’un sakin hayatı, istasyondaki öteki herkesin en tehlikeli maceralarından çok daha tehlikeliydi.

Artyom, fırsat buldukça yeryüzüne çıkıyor, radyo frekanslarını deneyerek canlı birilerini bulmayı ümit ediyordu. Bu durum ziyadesiyle tehlikeliydi çünkü Artyom, daima olarak dışarı çıktığı için ziyadesiyle radyasyon alıyordu. Bu durum da onu mevte adım adım daha da yaklaştırıyordu lakin vakit geçtikçe Artyom, Miller ve Anna’nın başına farklı yerlere seyahat etme fikrini sokmuştu.

Anna ile yüzeye çıkan Artyom, radyo frekanslarını denedikten sonra geri dönerken Hanza tarikatına ilişkin bölgeye giriş yaptı. Burada yakalanan Artyom ve Anna, Hanza askerlerinin olan araçta külfet çıkarınca Artyom, araçtan maskesiz bir formda ölülerin bulunduğu bir çukura atıldı. Son anda bir maske bulup hayata tutunmaya çalışan Artyom’un birinci misyonu, eşi Anna’yı bulmaktı.

Seyahat için gerekli bir araç:

Artyom, yaralı bir biçimde bir Hanza karakoluna girmeyi başardı. Burada Anna’yı kurtarmayı başardı ve Yermak isimli biriyle tanıştı. Anna, Yermak ve Artyom’un planı, Hanza üretimi olan devasa treni kaçırmak ve seyahate bu araçla devam etmekti. Miller tarafından yönetildiği anlaşılan bir Hanza-Spartalı ortak kuvveti trene saldırdı ve üçlüyü ele geçirdi. O sırada Miller, saldırganların Artyom ve Anna olduğunu öğrenince onlara yardım etti.

Hanza tarikatından kurtulduktan sonra Moskova’nın dışında bir yerde duran Miller, mürettebata bir şeyleri itiraf etmek zorunda kaldı. Hanza, Spartalılar, Kırmızı Sınır (Komünistler) ve Reich (Naziler), metroda çok az kişi tarafından bilinen efsane bir grup tarafından yönetiliyordu. Miller, daha sonrasında dışarıda ömrün olabileceğini ve savaşın hala devam ettiğini de itiraf etti. Artyom ise bu sırada huduttan küplere biniyordu.

Miller, bu grubun Ural Dağları’nda hayatta kaldığını ve metroyu buradan yönettiğini, Moskova’nın öbür ülke ve kentlerden gizlendiğini de itiraf etti. Bu itiraf, Miller’ın vefatına sebep olacak bir itiraftı. Sonrasında Artyom, Anna, Miller ve Spartalılardan birkaç kişi trenle bu dağa hakikat seyahate çıktı.

Teknolojiden mahrum, palavralarla dolu bir topluluk:

Aurora (Ekibin seyahate çıktığı tren) bir müddet sonra takımın karşısına çıkan barikatlar sonrasında durduruldu. Takım, artık yeni bir vazifeye sahipti: Bölgeyi keşfetme ve erzak toplama. Artyom ve Anna, bir mühlet sonra bir kilisenin yanına geldiler. Bu kilisede bir vaiz, teknolojinin şeytan icadı olduğunu ve Aurora’da bulunan tüm grubun temizlenmesi gerektiğine Artyom’u ikna etmeye çalıştı.

Artyom, kilise de bir yıldan fazladır rehin tutulan Katya ve kızı Nastya ile tanıştı. Fanatiklerin rehin tuttuğu bu şahıslar kurtarıldıktan sonra barikatların ve köprünün kim tarafından tutulduğunu açıkladı. Bu sırada Anna, yakındaki bir radyo kulesini keşfetme vazifesini yerine getirirken yeraltı tuzağına düştü. Artyom, labirent üzere dizayn edilen sığınaktaki kapıları bir halde açmayı başardı ve Anna’yı kurtardı.

Daha sonrasında Artyom, haydutların elinde olan bir otomobilin yerini öğrendi. Arabayı haydutların elinden çalan Artyom, fanatiklerin önderinin yaşadığı yer olan köprünün vincine gizlice sızmayı denedi. Daha sonrasında bir çatışma çıktı fakat tekrar de Artyom köprüyü indirip barikatları kaldırmayı başardı. Daha sonrasında trene atlayan Artyom, grubuyla birlikte seyahate devam etti.

Hükümet hakikaten var mı?

Grup, Ural’da bulunan Yamantau Dağı’na hakikat yola çıktı. Emel Ark projesini, yani hükümetin metroyu yönettiği zımnî Yamantau barınağını bulmaktı. Miller, dağa yakın bir yerde Aurora’yı durdurdu ve denetim için küçük bir grup topladı. Bunun sebebi, yükselen radyasyon düzeyi ve bölgenin şimdi keşfedilmemiş olmasıydı. Grup, bölgenin keşfini tamamlayacak ve Aurora’yı daha sonra dağa yakınlaştıracaktı.

Miller ve birkaç asker üsse yakınlaştığı sırada içler acısı gerçeklerle karşılaştı. Barınağın önü düzinelerce araçla doluydu. Bu araçlar, ülkenin dört bir yanından gelen vatandaşlara aitti. Grup, içeri girmeyi başardığında çok daha berbat durumlarla karşılaştı. Hükümet, aslında sığınağa hiçbir vakit gelememişti. İçeride sırf düşük düzeyli askeri işçi ve inşaat grupları vardı. İçeride kalanlar, vakitle yamyamlığa bürünmüştü.

Tekrar de bu sığınağı yöneten birileri vardı. Kendisine tabip diyen bu kişi, yamyamların da başkanıydı. Bu kişi bir müddet sonra Artyom, Anna ve Miller’ı tuzağa düşürdü. Anna’yı kaçırdı, Miller ve Artyom’u ise yamyamların eline bıraktı. Daha sonra dışarıdaki gruptan Sam ve Idiot gelip Artyom ve Miller’ı kurtardı. Takım kurtarıldıktan sonra bir şey fark etti: Bu sığınak, D6 istasyonunun kopyasıydı (Ekibin yaşadığı ana istasyon). Grup başka farklı Anna’yı ararken Artyom onu buldu, hekimi etkisiz hale getirdi ve sığınaktan kaçmayı başardı.

Takım, radyasyon haritalarını bulmak için güneye gidiyor:

Miller, efsane hükümetin tam manasıyla bir fiyasko olmasını öğrendikten sonra ani bir kararla Aurora’nın tarafını güneye yöneltti. Bunun sebebi, Kazakistan ve Hazar Denizi etrafında bulunan uydu merkezinin ülkedeki radyasyonun fazla olduğu noktaların gösteren haritalara sahip olabileceği fikriydi.

Aylar boyunca süren seyahatten sonra Aurora hem yakıtsız hem de susuz kalmıştı fakat yeniden de gayesine ulaşmayı başardı. Artyom ve grup arkadaşı Damir, bölgeyi araştırmakla görevlendirildi ve bir araç aramak için yola koyuldu. Bu sırada bölgenin hakimiyetini sağlamış olan Saul isminde bir yerli, Artyom’a ve Damir’e saldırdı. Artyom, Saul’ü etkisiz hale getirmeyi başardı ve aracını çaldı. Daha sonra kuzeye hakikat yönelen Artyom, bir fener kulesinde yaşayan Giul isminde yerli bir bayanla tanışarak ondan yardım istedi.

Giul, annesinin evvelden yakınlardaki bir uydu merkezinde çalıştığını ve aradıkları haritanın burada olabileceğini anlattı. Üçü birlikte merkeze giderken yerli bayan, içeride örümcek virüsü olduğunu ve içerisinin çok tehlikeli olduğunu anlattı. Üçlü içeri girip haritaları aldı. Daha sonra ise Baron ismi verilen ve bölgenin önderi olan kişinin üssüne sızdılar, yerlileri etkisiz hale getirdiler ve Aurora için yakıt ile su tankı çaldılar.

Seyahatin en güçlü kısımlarından biri:

Ele geçirilen yeni uydu haritaları sayesinde Miller, bir gölün kenarında bulunan vadiye yanlışsız rotayı belirlemişti. Bu açıklamayı yaparken grubun üyelerinden Stepan ve seyahatlerinin daha evvelki kısımlarında onlara katılan Katya’nın da evlilik merasimi düzenlendi lakin sevinç fazla uzun sürmedi. Anna, bu kutlamaların ortasında bir anda kan öksürmeye başladı. Bunun sebebini Yamantau’da bulunan tabip açıklamıştı.

Anna’nın ciğerleri, şimdi bilinmeyen zehirli bir gaza maruz kaldığı için artık yavaş yavaş fonksiyonunu yitirmeye başlamıştı. Bu sırada Katya ise annesinin hekim olduğunu ve Novosibirsk’te mucizevi ilaçlar olduğunu belirtti. Miller ise Aurora’yı orman vadisine götürmeye karar verdi. Bu formda Anna pak hava alarak iyileşebilecekti. Artyom ve Alyosha, rastgele bir sürprizle karşılaşmak istemedikleri için bölgeyi keşfetmeye gittiler. Yolun ortasında tren raylarının bağlı olduğu kaya düştü ve Artyom ile Alyosha’nın bulunduğu araç devrildi.

Artyom kendini küçük bir köy içinde buldu. Alyosha’yı bulmak için yola koyulan Artyom, onun yereller tarafından esir alındığını öğrendi. Kampa girerek Alyosha’yı alan ve trene geri dönmek için yola koyulan Artyom’u büyük bir sürpriz bekliyordu. Bir anda karşılarına devasa boyutlarda mutant bir ayı çıktı. Artyom ve Alyosha, bu ayıyla dakikalar boyunca savaştı ve sonunda ayının uçurumdan aşağı uçmasını sağladı. Daha sonrasında Artyom ve Alyosha, çelik bir halat sayesinde doruktan tren raylarına hakikat gitti ve Aurora’ya ulaştı.

Kalbi atmayan, sessiz, meyyit bir kent:

Anna’yı kurtarmak takımın birinci gayesi haline geldi. Miller ve Artyom, grubu bir bahis hakkında buyruk verici bir lisanla bilgilendirdi: Novosibirsk’te ilacı bulmaya sadece ikisi gidecekti. Novosibirsk, meyyit kent olarak geçiyordu çünkü kentte hiçbir formda hayat yoktu. Bunun nedeni, kentte Moskova’dan katlarca fazla radyasyon olmasıydı. Grubun başkaları Aurora’yı güçlendirmek için modül ararken Artyom ve Miller adeta vefat vazifesi için yola koyulmuştu.

Yüksek radyasyon ve tıkalı yollar, ikiliyi yine metroya inmeye zorladı. Metroda derine indikçe vahim yüzleri akıllara kazınmış mutantlar da gün yüzüne çıkıyordu. Bunları  aşarak yollarına devam eden ikili, Kirill isminde bir çocukla tanıştı. Bu çocuk, yer altında yaşıyordu ve ikiliye bir ilacın güçlü bir anti-radyasyon tesiri gösterdiğini belirtti. Çocuk, metronun düşüşünden sonra sadece kendisinin ve babasının hayatta kaldığını belirtmişti.

Miller ve Artyom, çocuktan aldığı bilgilerle yola koyuldu ve ilacı bulmaya çalıştı. Artyom, çocuğun anlattığı yere gitti ve binanın derinlerine hakikat harekete koyuldu. İlacı bulan Artyom’a devasa bir yaratık saldırdı. Onunla çatışırken ağır yaralanan Artyom, dışarı çıkmayı başardı lakin ağır yaralıydı. Bunun yanı sıra düştüğü yerde çok fazla radyasyon vardı ve hayatını kaybetmesi an problemiydi.

Palavralarla dolu bir hayat son buldu:

Miller, Kirill isimli çocuğu da alıp geri dönmüştü. Ağır yaralı bir formda yerde yatan Artyom’u buldu ve vana bindirdi. Miller, kendisine ayırdığı anti-radyasyon ilacını da Artyom’un üzerinde kullanarak büyük bir fedakarlık yaptı ve onu kentin dışına çıkarmayı başardı. Ne yazık ki Miller, bu yaptığı fedakarlık nedeniyle direksiyonun başındayken hayatını kaybetti. Palavralarla dolu bir hayat, yapılan son bir fedakarlıkla son bulmuştu.

Artyom uyandığında Miller’ın hareketsiz vücudunu gördü ve onu vanın gerisine attı. Hala ağır yaralı olan Artyom, güç bela aracı kullanarak biraz daha ilerledi ve sonrasında bayıldı. Sabah uyandığında Aurora’nın sesi duyuluyordu. Takım, Artyom’u, Kirill’i ve Miller’ın cansız vücudunu bulmayı başarmıştı. Katya, Artyom’un ivedilikle kan nakline muhtaçlığı olduğunu söylüyordu çünkü Artyom’un bedeninde gezen şey artık kan değil, tam manasıyla radyasyon olmuştu.

Saatler, süren kan nakillerinin sonucunda Artyom ayağa kalkmayı başardı. Vefat döşeğindeyken gördüğü düşlerde Miller ona dışardaki hayatın mümkün olduğuna inanmadığını lakin onun buna hazır olduğunu belirtiyordu. Artyom, hayalinde Miller’ın ona verdiği yere gerçek Aurora’yı götürmeye başladı. Sonucunda Aurora Miller’ın söylediği yere ulaşmıştı ve sahiden de bu alan, maskesiz ve müdafaasız yaşanabilecek bir yerdi. Artık geriye kalan tek vazife, Metro’da mahsur kalan insanları dışarıdaki hayata geri döndürmekti.

Metro serisinin öyküsünü ayrıntılı bir formda incelediğimiz içeriğimizin sonuna gelmiş bulunuyoruz. Şunu söylemekte yarar var: Metro romanlarıyla oyunlarının öyküsü neredeyse tıpkı olsa da romanlardaki son daha farklı. Hasebiyle hem oyunu oynamanızı hem de romanları okumanızı tavsiye ediyoruz. Öyküsüyle büyüleyen Metro serisi hakkındaki fikirlerinizi yorumlar kısmında bekliyoruz.