Online Ortam Siber Kimlik-Gerçek Kimlik Çatışması Yaratıyor

Koronavirüs, dünya genelinde 900 bini aşan olay ve yaklaşık 50 bin vefata yol açmış durumda. Salgının bitiş tarihinin bilinmemesi, toplum ve bireyler üzerinde “belirsizlik travmasına” kadar giden ruhsal tesirler bırakıyor.

İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa İsimli Tıp ve İsimli Bilimler Enstitüsü Toplumsal Bilimler Ana Bilim Kolu Lideri Prof. Dr. Erdinç Öztürk, yapmış olduğu açıklamada, salgının online irtibata zorlanan insanların ruhsal ve kıymet dünyalarında değişimlere yol açtığını belirtti.

Salgın Sürecinde Beşerler Hayatını Sorguluyor

Prof. Dr. Erdinç Öztürk, koronavirüs salgınının tüm dünyayı ruhsal tesiri altına alma sebebinin belirsizlik olduğunu belirterek, “İnsanlar bu belirsizlik travması yani meçhul mevt riski nedeniyle amaçlarını, mesleklerini, kimliklerini ve kıymetlerini sorgulamaya hatta bu belirsizlik travmasının denetimi altına girmeye başlamışlardır. Salgın bir taraftan bireyleri yaşanan bu kitlesel travma nedeniyle baskıcı sistemleri tercih edilebilir pozisyona getirirken bir taraftan da adalete, eşitliğe ve merhamete olan hasretlerini artırmıştır.” dedi.

Öztürk, virüs sebebiyle yaşanan ölümlerin insanları ölümle yüzleşerek, bu yüzleşmenin onları ümitsizliğe ve depresif tavırlara sürüklediğini söyledi.

Salgın ile bir arada iş ve toplumsal hayatın büyük ölçüde toplumsal medya ve dijital irtibat çerçevesinde gerçekleşmesinin yeni ferdi ve toplumsal dönüşümlere neden olacağını anlatan Öztürk, kelamlarına şöyle devam etti:

“Her birey gerçek hayatı ile siber hayatını entegre etmek zorundadır zira günümüzde toplumsal medya hesaplarınız kadar görünür ya da onlar kadar varsınızdır. Toplumsal medya hesaplarıyla tanınan olan şahıslar 'siber ikon' olarak siber toplumları etkilemekte ve bu topluma taraf vermektedir. Siber ikonlar bu liderlikleriyle dijital ağ toplumundaki bütün beşerler üzerinde kuşatıcı ve dönüştürücü bir güç pozisyonuna geçerler. “

Öztürk, salgın sürecinde şahısların sanal kimliğinin gerçek kimliklerinin önüne geçmesine neden olduğunu belirterek, şu fikirleri lisana getirdi: “Siber kimlikler, çok sayıdaki farklı emel ya da farklı telaşlarla insanların büyük oranda kendi asıl kimliklerini gizlemek gayesiyle dijital bağlantıda kullandıkları kendi eserleri olan yapay kimlikleridir. Artık beşerler bu siber kimlikleri sayesinde kendilerini çoklukla farklı bir yaşta, farklı bir sosyoekonomik düzeyde, farklı bir cinsiyette, farklı bir uygar halde, farklı bir politik görüşte, farklı bir inançta ya da büsbütün farklı bir kimlikte tanıtarak öteki beşerlerle irtibat kurmaya devam ediyor.” 

Dijital Ve Şimdiki Ömür Ahengini Sağlayamayan Birey Kimlik Bölünmesi Yaşar

Dijital irtibat şahısların olağan hayatını farklılaştırıp kaotik ve ikili bir hale getirdiğini söyleyen Öztürk, şunları ekledi: “Dijital irtibatta insan süratli düşünür, süratli reaksiyonlar verir ve his durumu anlık ve kısa müddetli değişimler gösterir. Başka bir tabirle dijital irtibatta insan, aktüel hayatındaki haline nazaran entelektüel ve ruhsal açıdan çok daha mobildir, süratli kararlar alır ve daha çok yanılgı yapabilir. Dijital bağlantı insanı, bu dijital ömrünü kendi aktüel ömrü ile birleştirmek, entegre etmek en azından bu iki ömrü birlikte yürütmek zorundadır. Şayet bunu başaramazsa dissosiyatif bir sürece girer ve kimliğinde bölünmeler yaşar.Günümüz insanı artık hem ferdi hem de kitlesel olarak denetim edilebilir bir yapıda olup bu denetim edilebilirliği onu önemli ölçüde incitmekte ve travmatize etmektedir. Dijital bağlantı koronavirüs salgını nedeni ile gerçek bağlantının yerini almıştır. Siber uzam, bilhassa dijital bağlantılarla gerçekleşen ilgilerde bireyleri daha kolay terk edilebilir, tercih edilebilir ya da yedeklenebilir bir pozisyona getirmiştir. Günümüzde bireyler bir ahenk ismine her şartta gerçek kimliği ile siber kimliğini birleştirerek ömrüne devam etmek zorundadır.”